Maar vaak loopt het allemaal niet zo. Eenmaal in de veertig merk je dat de wereld er heel anders uit ziet en dat veel van de ambities die je had zijn vervaagd of opgelost. Je merkt dat het leven er snel is gegaan en dat je niet veel tijd meer hebt om de door jou gestelde doelen te bereiken. Omdat je beseft dat het leven zo snel gaat verlang je weer terug naar twintig jaar geleden, toen het leven nog mooi, jong en onbezonnen was. Je gaat weer naar oude televisieseries kijken om dat gevoel van vroeger weer terug te krijgen. Niet omdat die televisieseries zo goed waren, maar omdat je er als kind, puber of twintiger altijd naar keek. Je ziet de haardracht van toen, de kleding en de technologie die ze destijds gebruikten. Je denkt aan misstappen die je in het leven hebt gemaakt, verkeerde beslissingen die je hebt genomen of vrienden en kennissen die je inmiddels niet meer spreekt. Je glimlacht en je denkt terug aan die tijd, toen voor jou het leven nog veilig was. Soms heb ik het idee dat hij van daaruit tevreden op zijn dochter neerkijkt.
Ik kijk videofilms uit die tijd terug en zie hoe mijn thuisstad Haarlem door de jaren heen een metamorfose heeft doorgemaakt. Ik zie mijn vader door het beeld dartelen en denk aan hem, terwijl ik even naar de hemel kijk. Sinds een paar jaar is hij niet meer onder ons. Ik hoor hem lachen met die typische lach die iedereen – ook mij – aan het lachen krijgt. Ik hoor de nuchterheid in zijn stem, maar denk vooral aan hoe hij met vrijwel iedereen over vrijwel elk onderwerp kon meepraten. Mijn vader las erg veel boeken, kranten en tijdschriften. In de krant interesseerden vooral achtergrondverhalen hem. Het nieuws achter het nieuws. Ik hef mijn glas naar de hemel en hoop dat hij het goed heeft daarboven. Alhoewel ik weet dat daarboven geen boven is. Er is een hemel, atmosfeer en stratosfeer. Daarna is er de ruimte. Sterren en planeten waarvan bij veruit de meeste wij als mensheid het bestaat niet eens weten, ook al turen we al decennialang met de meest geavanceerde telescopen naar de eindeloze ruimte.
Ik heb een actief seksleven. Maar ik zorg goed voor mezelf en neem verschillende maatregelen om geen enge ziektes op te lopen. Ik denk dat ik al vroeg door had dat het leven zo kort kon zijn. Noem het een vooruitziende blik. Noem het ook een soort opwinding wanneer ik tijdens de seks die ik met de verschillende mannen had filmcamera’s liet meelopen. Soms wisten de mannen dat. Maar nog vaker wisten de mannen dat niet. Met een knop naast het bed kon ik 12 filmcamera’s inschakelen, die vervolgens de seks die ik bedreef haarfijn, in haarscherp beeldkwaliteit en tot in detail vast legden. Niets is aan het toeval overgelaten. Zelfs het gezicht van de man in kwestie was duidelijk herkenbaar en zichtbaar. Misschien is het beroepsdeformatie om alles maar op te nemen. Maar na iets meer dan twintig jaar al die seks te hebben opgenomen ben ik er eigenlijk wel blij mee.
Tussen al die mannen waarmee ik door de jaren heen is er maar één man die nog altijd bij me terugkeert en mij steunt. Als ik geen carrière in de Verenigde Staten had willen maken dan waren we nu getrouwd geweest. Maar op mijn 28ste kreeg ik een aanbieding uit Hollywood die ik niet kon weigeren. Hij – ruim twintig jaar ouder dan ik – weigerde met me mee te gaan omdat hij zijn bedrijf in Nederland had en dus leek onze relatie voorbij. Toch bleven we elkaar bellen en schrijven, en later videobellen. Hoewel ik ook met andere mannen sliep had ik eigenlijk geen behoefte aan een andere man. Ik wilde met hem verder.
Steeds als wij samen kwamen dan hadden we intense seks. Niet even een vluggertje, maar seks die soms een hele nacht kon duren. Omdat we wisten dat we elkaar daarna lange tijd niet meer zouden zien maakten we er een hele show van. Alleen al het uitkleden was veel méér dan heel snel de kleding uittrekken zodat we op bed konden gaan liggen en binnen tien á twintig minuten tot ons hoogtepunt komen. Onze eigen seksshow bestond uit het langzaam en erotisch ontdoen van onze kleding. Eenmaal naakt kusten en streelden we elkaar alsof we elkaar lang niet hadden gezien. Wat niet helemaal waar was, want sinds het videobellen via internet is uitgevonden spreken we elkaar vrijwel iedere zaterdagavond (zaterdagmiddag voor mij) en dan zit ik over het algemeen naakt voor de camera. De opnames daarvan heb ik ook nog. Eigenlijk vanaf het begin dat we elkaar leerden kennen – ik was vierentwintig, bijna vijfentwintig – lieten we de camera’s mee snorren terwijl we de liefde bedreven en knuffelden zonder kleren aan (wat ben ik nog steeds jaloers op de vrouw van vijfentwintig die daar seks heeft, terwijl ik dat zelf ben). ’s Morgens, ’s middags of ’s avonds en zelfs ’s nachts: steeds als we seks hadden dan lieten we twaalf of dertien camera’s meelopen. Soms hadden we seks in zijn huis in Den Haag, in Nederland. Soms hadden we seks in mijn huis; eerst in Haarlem in Nederland, later in een dorpje vlakbij Los Angeles, in de VS. Filmcamera’s legden elk detail in haarscherp beeld vast. Die beelden hebben we allebei bewaard. De beelden die ik heb gemaakt staan op een serie van (inmiddels) honderd DVD’s en hij heeft er ongeveer net zoveel. We bewaken de DVD’s met ons leven en alles wat we hebben. Ze liggen opgeslagen o peen plaats waar geen hacker of crimineel erbij kan. De beelden zijn ons dierbaar.
Zo dierbaar dat we vorig jaar besloten hebben om er een samenvatting van te maken. Een levensverhaal van ons seksleven. Onze eigen seksbiografie. We zijn begonnen met het categoriseren van alle beelden die we hebben naar datum, daarna naar dagdeel (’s morgens, ’s middags of ’s avonds of ’s nachts) en seksstandje. We maken stukken film van ongeveer vijf á tien minuten met shots vanuit alle camerastanden. Inmiddels zitten we bij iedere montage naakt achter de montagetafel omdat we soms beelden willen hebben die niet in ons rijke archief zit. Naast de beelden van de seks die ik met hem had/heb, heb ik ook de beelden ingebracht van seks die ik met andere mannen heb gehad. Daarnaast heb ik vorig jaar (2019) de plaats achter de camera verruild voor een plaats vóór de camera en heb een aantal rollen op me genomen waarin ik diverse seksscènes had. Alles bij elkaar levert nog eens enkele tientallen DVD’s vol met ruw (dat wil zeggen ongemonteerd) filmmateriaal op. Tel ik de DVD’s met de videogesprekken daarbij op dan kom ik op een veelvoud van die honderd DVD’s. Maar omdat ik daarop geen seks heb worden die DVD’s niet gebruikt in onze eigen erotische speelfilm. Wanneer we shots nodig hebben die niet in het rijke archief zit dan bedrijven we terplekke seks om die beelden alsnog te krijgen. Zo zitten er erg weinig beeldmateriaal bij van zijn penetratie in mijn kutje; zowel in het hondjesstandje als in de missionarishouding. Ieder standje die we nodig hebben maar niet in ons rijke beeldarchief zit, wordt opnieuw geschoten. We nemen het standje door, plaatsen de camera’s in de juiste positie en gaan dan vrijen totdat één van ons – of liefst allebei – klaarkomt. Die beelden monteren we later in de film tussen bestaande beelden.
De beelden worden afgewisseld met een naakte dansende ik, die door het beeld danst. Soms een shot van voren genomen; soms van opzij. Je ziet dan ons twee vrijen terwijl ik door het beeld huppel. Ook hebben we de andere mannen waarmee ik seks heb gehad, maar die daar ongetwijfeld niets van wisten digitaal weggesneden. Het gaat immers om de seks met mij en mijn blote lichaam, afgewisseld met beelden van zijn blote lichaam zodat de kijker zal denken dat het steeds dezelfde man is waarmee ik seks heb. Om meer sfeer te creëren hebben we – weliswaar digitaal – kaarsjes rondom het bed geplaatst. Dit bracht ons op het idee om een DVD te bestellen met daarop een haardvuur. Die bleek ook bij de lokale supermarkt te liggen, samen met een DVD met daarop een brandende kaars. Vijf dollar per DVD en je kunt anderhalf uur gaan kijken naar een brandend haardvuur of een brandende kaars. Het is maar hoe je je tijd wilt besteden. Ook deze beelden hebben we in ons seksuele levensverhaal gemonteerd om een romantische sfeer te creëren. Alles zou worden afgemaakt met romantische muziek en ingesproken romantische gedichten, die we via de voice over aan elkaar zouden voorlezen. Ondertussen zie je daar gewoon een jonge vrouw van halverwege de twintig, begin dertig seks hebben met een kerel die ruim twintig haar ouder is. Want sinds we met het monteren zin begonnen hebben we een tijdsspanne van vanaf 1998 – toen we elkaar voor het eerst leerden kennen, en direct al voor draaiende camera’s seks hadden – tot en met ruwweg 2005 op twee DVD’s gemonteerd. Één DVD is dan ongeveer 90 minuten film. Één film is een aaneenschakeling van stukjes film van vijf á tien minuten. De uiteindelijke film wordt digitaal bewerkt zodat er HD of 4K beeld ontstaat. Beeld dat voldoet aan de eisen van de moderne weergave. Zo krijg je geen beelden met 240 beeldlijnen, afgewisseld met HD beeldmateriaal, dat 1080 beeldlijnen heeft. Nu heeft alles 4K beeldlijnen. Het kost te computer gigantisch veel rekenkracht, want alle beelden moeten in dezelfde weergave komen en moeten ook nog eens in kleur, contrast en helderheid worden bijgesteld. Het kan best een paar weken duren voordat een moderne computer dat allemaal heeft rechtgetrokken. Maar wanneer dat is rechtgetrokken dan ziet het resultaat er naar volle tevredenheid uit. Pas na bewerking door de computer worden de erotische muziek en de erotische gedichten toegevoegd. Wanneer we de gedichten hebben ingesproken dan wordt er een soort echo aan het effect toegevoegd, om het geheel allemaal nóg romantischer te maken. Bij het zien van al die erotiek kregen we zelf weer zin in seks met elkaar, want wéér nieuw beeldmateriaal oplevert.
Maar onderweg van de supermarkt naar huis bedachten we ons dat we eigenlijk helemaal geen beelden in ons rijke archief hebben waarbij we seks bedreven voor een haardvuur. Daar moest maar eens verandering in komen vonden we beiden. Zo iets doen we wel vaker; dan realiseren we ons dat we bepaalde beelden nog niet hebben dus dan maken we die. Zo hebben we ook al eens seks gehad in de openlucht, onder een helblauwe hemel en een schitterend zonnetje. Hiervoor zijn we naar de Grand Canyon en naar het Joshua Tree National Park gereden, hebben een geschikt plekje opgezocht, camera’s opgesteld, uitgekleed en seks bedreven. Die beelden komen ook nog in ons seksuele levensverhaal, in de DVD’s die de tijdsspanne met daarin 2018 verslaan. Maar we willen nog méér opnames maken van seks onder een helblauwe hemel op andere locaties. Eenmaal thuis kroop ik achter de computer om op het internet een huis te zoeken met een openhaard waar we snel terecht konden. Hij moest binnen enkele dagen weer terug naar Nederland en dus was er niet heel veel tijd om een geschikte locatie te vinden. Maar ik vond hem toch: een boswachtershuisje op flink wat uren rijden van Los Angeles, in de staat Washington tegen de Canadese grens aan. Het was de enige plaats die aan al onze eisen voldeed en waar we op zo korte termijn terecht konden. Een huurauto hadden we al. Dus we vertelden de meiden dat we een paar dagen weg zouden gaan en vertrokken met een flink arsenaal filmcamera’s.
De eigenaar van het buisje ontving ons hartelijk en was blij dat er eindelijk weer eens huurders in zijn huisje kwamen. Al was het maar voor twee dagen. Hij leidde ons rond en vertelde over de indrukwekkende omgeving en liet zien hoe de krakkemikkige badkamer werkte. Voedsel moest goed worden opgeborgen voor beren, want die zaten er in deze omgeving nogal wat. Hij wees op een kluisje even buiten het huisje waar voedsel in kon worden opgeslagen en waarvan hij beweerde dat een beer er nooit bij zou kunnen. De rondleiding door het relatief kleine huisje duurde erg lang, waardoor de tijd dat we konden filmen steeds korter werd. Toch wilden we niet te gehaast lijken omdat de eigenaar – een oude, dikke bebaarde man – dan misschien lont zou ruiken. Dus borgen we het meegebrachte voedsel op in het kluisje en lieten hem zijn gang gaan met de uitleg. Mijn enige vraag was of we de openhaard konden gebruiken omdat hier nou eenmaal geen centrale verwarming was. De man knikte instemmend: Natuurlijk mochten we de openhaar gebruiken maar ook hier weer oppassen voor beren, die mogelijk op het licht zouden kunnen afkomen. We mochten ook geen hout gebruiken uit het bos, want de president had dit gebied tot beschermd gebied verklaard. De vorige president dan, niet de mafketel die nu in het Witte Huis zat. Toen er echt niets meer uit te leggen was liep de man terug naar de pick up truck en gaf mijn vriend een geweer om de beren mee af te schrikken. Mijn vriend nam het wapen aan maar vertelde dat hij eigenlijk tegen het gebruik van wapens is. De oudere man knikte instemmend en zei dat hij dat ook was, tot het moment dat er een immense beer tegenover hem stond. Hij had het beest met enkele schoten in de lucht kunnen verjagen. Hij wilde ook geen beren doden.
Daarna stapte hij in zijn pick up truck en reed weg. We keken nog even of hij echt was verdwenen, waarna we naar binnen liepen en het pistool in de woonkamer naast de openhaard stalden. Daarna keken we elkaar aan en wisten we niet hoe snel we uit de kleren moesten. Het haardvuur werd opgestookt met hout en aanmaakblokjes uit de supermarkt. Ondertussen haalde ik de camera’s uit de auto en installeerde de apparatuur op strategische plekken, alsof ik een Hollywoodfilm moest opnemen. Ik controleerde de belichting en het testte het geluid. Onderweg hier naartoe hadden we op basis van de foto’s die op het internet stonden al een beetje bepaald welke shots en cameraposities we zouden nemen. Op basis daarvan hadden we tijdens de autorit ook al bepaald wanneer welke standjes zouden worden gefilmd en hoe dat in beeld zou worden gebracht. Terwijl het haardvuur zich ontwikkelde verplaatsten we het meubilair uit de woonkamer naar de keuken en toen die vol stond, naar buiten. Daarna werd het tijd om al het vuil en stof van ons lichaam te wassen. We moesten er schoon en goed verzorgd uit zien op beeld. In het krakkemikkige badkamertje wierp hij ijskoud water over mij heen en ik kon mijn lichaam wassen, waarna hij hetzelfde bij hem deed. De avond was inmiddels ingevallen en de tijd begon te dringen. Dus aan de slag.
We hadden seks, een paar minuten pauze en daarna weer seks met andere cameraposities. Daarna weer en daarna weer. Onderweg hier naartoe hadden we besloten wanneer we welk standje zouden filmen en hoelang die mocht duren. Vaak was het krijsen, hijgen en puffen geacteerd. Diverse malen kwam hij in me klaar, waarna er weer een pauze werd ingelast. We dronken wat en praatten over wat we zojuist hadden gefilmd. We bekeken de beelden en vertelden elkaar hoe we verbeteringen konden aanbrengen. Hij wilde meer beelden van mijn borsten en ik wilde beter beeld van zijn penis in mijn kutje. Ik wilde zijn billen wat beter in beeld hebben en hij wilde wat meer dansende tieten in beeld als ik in het hondjesstandje zat. Van hem mocht het pijpen wat langer duren en op mijn beurt vond ik dat hij mijn kutje wat langer en intenser mocht likken. De close-up beelden van mijn kutje moesten worden verbeterd en de belichting worden bijgesteld. Vooral als hij mijn kutje in de missionarishouding penetreerde dan was dat nauwelijks te zien. Ook vonden we beiden dat de houten vloer nogal hard kraakte. Het leek net alsof we er ieder moment doorheen konden zakken. Toch was het wel lekker om me te laten nemen op een krakende houten vloer. Ik kwam niet altijd klaar en deed dan alsof ik klaarkwam. Omdat er weinig tijd tussen de seks zat kon hij niet elke keer opnieuw een stijve krijgen. Maar dat viel voor de kijker allemaal straks toch niet op. Tijdens mijn werk had ik gezien hoe actrices geloofwaardig deden om klaar te komen, terwijl er een laken om hun lichaam heen gedrapeerd was en de mannelijke tegenspeler bovenop dat laken lag. Van enige penetratie kon geen sprake zijn; dan kon een blind paard zien. Zo preuts is Hollywood tegenwoordig. Maar het leverde prachtige beelden op waar de regisseur uiteindelijk zijn of haar goedkeurig aan gaf. Dat acteren had ik vannacht maar overgenomen. Het ging er ook niet om of ik klaarkwam, maar dat de kijker zag dat daar een vrouw klaarkwam. Ook al kwam ze niet echt klaar.
We gingen door meer filmen totdat het echt niet meer kon. De zon was inmiddels alweer opgekomen en nachtelijke opnames zouden niet meer geloofwaardig zijn. We besloten te gaan slapen en te wachten tot het weer donker werd om verder te gaan met opnames. Zo konden we ook wat energie tanken en kon zijn lichaam weer even op adem komen om zijn penis weer stijf te laten worden. Omdat er toch niemand in de buurt was bleven we naakt. Wel hielden we de omgeving een beetje in de gaten om te kijken of er pottenkijkers of beren in de buurt waren. Toen dat niet zo was en de avond weer was ingevallen, werd het haardvuur weer opgestookt en konden we weer verder met het opnemen van onze seksscène. Ik installeerde nieuwe accu’s en lege geheugenkaartjes in de camera’s. Voor de zoveelste keer. Er waren vannacht al heel wat geheugenkaartjes volgeschoten.
Als de Hollywoodfilms van tegenwoordig niet zó preuts waren geweest dan had onze seksscène er moeiteloos ingepast. De beelden zagen er erg professioneel en scherp uit. Alsof een heuse filmploeg ons had vergezeld. Niets was minder waar: We waren twee dagen alleen geweest om deze indrukwekkend romantische beelden zelf te schieten. Geen pottenkijkers. Zelfs de eigenaar was niet even teruggekomen om te kijken wat wij uitspookten. We hadden de beelden in alle rust kunnen maken, evalueren en verbeteringen kunnen aanbrengen.
We wel langs was geweest was een beer, die het onbreekbare kluisje had opengebroken en het voedsel eruit gehaald. We gaven het wapen terug aan de eigenaar en bedankten hem dat we dit weekeinde in deze prachtige omgeving hadden kunnen doorbrengen.
Al vergingen we wel bijna van de honger…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten