maandag 14 december 2015

De naakte vrouw is overal



Foto: Tumblr


De naakte vrouw is overal, zo moeten uitgever Playboy en bandenfabrikant Pirelli hebben gedacht. De twee besloten recentelijk daarom maar af te zien van het naakt in hun eigen uitgaven. In februari 2016 komt de laatste Playboy uit met daarin een naakte vrouw. De jaarlijkse Pirelli kalender bevat in de 2016 uitgave ook al geen naakt meer. Twee iconen en voorvechters van het vrije naakt Playboy en Pirelli houden er dus plotseling mee op. Het zijn grondleggers van de naakte vrouw in het openbaar en juist daarom is hun beslissing zo opmerkelijk. Hun officiële lezing is dat zij niet langer willen betalen voor naakte vrouwen terwijl er inmiddels overal op het internet naakte vrouwen gratis te zien zijn. Maar is dat eigenlijk wel zo? Komt hun beslissing niet voort uit de veramerikanisering van deze maatschappij, waarin al het naakt geheel volgens streng katholieke waarden moet worden afgedekt?

Is het niet zo dat zowel Playboy als Pirelli de boot naar de moderne tijd volledig hebben gemist? Zoals eerder ook Kodak niets deed met de digitale fotografie, waardoor concurrenten als Canon en Nikon de markt voor digitale fotografie beheersten. Zoals Nokia die helemaal niets zag in de ontwikkeling en verkoop van smart phones, waardoor Apple en Samsung die markt volledig beheersten. Zoals Audi, BMW en Mercedes helemaal niets zagen in de elektrische auto in de executive markt (hooggeplaatste managers en directeuren), waardoor Tesla die markt nu volledig beheerst. Zoals videoketen Blockbuster, die niets zag in de verkoop van films en series via internet, waardoor Netflix die markt nu volledig beheerst.

Op die manier hebben Playboy en Pirelli hebben nooit iets gedaan met de concurrentie van websites zoals Femjoy, MetArt en Petter Hegre. Ze hebben het jarenlang laten versloffen waardoor ze langzaam steeds meer marktaandeel verloren aan die nieuwe initiatieven. Belangrijker nog was wel de manier van fotograferen; op die paar foto’s die Playboy en Pirelli produceerden werd de vrouw onderdanig en als een lustobject afgebeeld. Femjoy, MetArt en Petter Hegre lieten de vrouw juist in haar waarde. Maar mannen wilden niet meer naar foto’s kijken, maar ook bewegend beeld zien waarop zo’n model een rondje loopt, piano speelt of een dansje doet. Femjoy, MetArt en Petter Hegre  hebben dat op tijd begrepen en introduceerden in 2008 al nieuwe kanalen waar de kijker voor relatief weinig geld kon grasduinen in een vrijwel oneindig archief van filmpjes. Websites als Erotica X, Joymii en 21naturals gaan daarbij nog eens een stapje verder en laten porno acteurs met elkaar seks hebben. Niet even een anderhalve minuut, zoals op het Playboy televisiekanaal. De films op kanalen als Erotica X, Joymii en 21naturals duren tot wel een half uur. Geen suf verhaaltje over overspelige mannen en jaloerse echtgenotes maar rechttoe rechtaan seks. En dan is er nog het geweldige initiatief van Naked News; een op zich doodordinair nieuwsbulletin, ware het niet dan de nieuwslezeressen poedelnaakt het wereldnieuws tot de kijker brengen.

Al die initiatieven zijn volledig voorbij gegaan aan Playboy en Pirelli. Het is echter niet voorbij gegaan aan de porno consumerende mannen en vrouwen (geschat wordt dat 30% van de bezoekers op porno websites van het vrouwelijke geslacht is) die de Playboy echt niet kochten vanwege de mooie horloges of snelle auto’s. Pirelli heeft daarnaast ook nog eens last van initiatieven van sportverenigingen, die naaktkalenders met naakte sportende leden verkopen om de clubkas te spekken.

De markt heeft dus nieuwe initiatieven ontwikkeld en er valt voor Playboy en Pirelli geen droog brood meer te verdienen omdat ze daarin niet zijn meegegaan. Als Playboy en Pirelli waren meegegaan hadden ze gewoon kunnen blijven verdienen aan naakt net als de eerdergenoemde initiatieven. De conclusie van Playboy en Pirelli is dus helaas onwaar: de naakte vrouw is overal, behalve in de Playboy en op de Pirelli kalender.


Hotel vol Verlangens is een erotische vertelling in dagboekvorm over het maken van keuzes. Het is vloeiend geschreven, stijlvol en met een eigentijdse blik op de maatschappij waarin we leven. Het is een treffend, helder en beeldend verhaal over een groep vrouwen, die graag dat ene stapje extra wil zetten, maar waarbij de durf ontbreekt. Onbewust hangen deze vrouwen zich op aan de enige man in het gezelschap. Niet omdat hij er goed uit ziet of veel geld heeft, maar vanwege zijn levensstijl.

Lees ook: Nackedei adé : Die Tage des Pin-up-Kalenders sind gezählt