donderdag 27 december 2018

Erotisch verhaal: 'SCHOMMELEN IN DE NACHTTREIN'

Ik had nog gevraagd of de deur wel echt op slot zat. Terwijl hij de coupé ombouwde van een zitcoupé naar een slaapvertrek verzekerde hij me dat er niets kon gebeuren. De deur zat dicht, de gordijnen waren gesloten. De verwarming werd ingeschakeld. Iedereen die hier langs zou lopen zou denken dat hier mensen lagen te slapen. Na deze geruststellende woorden trok ik mijn kleding uit.

De trein zette zich in beweging en mijn vriend nam poedelnaakt plaats bovenop me. Benen optrekken en uit elkaar houden! O, ja! Mijn hart bonkte in mijn keel en de zenuwen gierden door mijn lijf. Mijn vriend begon me te kussen, zoals hij dat wel vaker deed als we vrijden. Eerst mijn nek, daarna mijn tieten, gevolgd door mijn buik om tussen mijn benen de eindigen. Ik liet hem maar gaan en dacht alleen maar aan mijn medepassagiers. Ik hoorde hun stemmen, al had ik geen idee waar de gesprekken over gingen. Ik hoorde kranten ritselen en ik hoorde voetstappen. De trein was niet eens op volle snelheid en ik voelde me nu al opgelaten. Hoewel het likken over mijn schaamlippen goed voelde bedacht ik me dat ik niet te hard moest schreeuwen anders zouden onze medepassagiers wel eens kunnen komen kijken wat in deze cabine gaande was. Compleet gedesoriënteerd begon ik mijn vriend daarna te pijpen waarbij ik erg veel moeite ik moest vechten tegen de zwaartekracht en tegen de duisternis. Om de medepassagiers niet op ideeën te brengen hadden we besloten het licht in de cabine uit te laten.

Het was begin jaren ’90 van de vorige eeuw en niemand had nog gehoord van een lijst waarop extraordinaire levensgebeurtenissen stonden die je mee moest hebben gemaakt alvorens je het tijdelijke voor het eeuwige zou verwisselen. Seks in een rijdende trein moest hoe dan ook op zo’n lijst staan en dus besloten mijn toenmalige vriend en ik dat we ons daaraan maar eens moesten wagen. Ik voelde me dan ook een waaghals toen ik poedelnaakt plaatsnam in de tot slaapvertrek omgebouwde Duitse treincoupé. Terwijl ik daar lag voelde ik de voetstappen van de medepassagiers passeren. Bij iedere voetstap had ik het idee dat iemand van hen de deur open zou kunnen schuiven en mijn vriend en mij daar poedelnaakt zag vrijen. Wat zouden ze dan doen? Wat zouden ze zeggen?

De trein minderde alweer vaart en het volgende station kwam alweer in zicht. Weer zenuwen. Weer voetstappen en stemmen. Weer de angst dat anderen ons zouden zien. Door de gordijntjes konden we zien dat een enkeling twijfelde om bij onze coupé naar binnen te gaan. Van schrik bedekte ik met mijn handen mijn tieten en schaamlippen. Vol verwachting keken we naar de passerende schaduwen. Er gebeurde niets. De trein zette zich weer in beweging en we konden verder vrijen. Ook bij het volgende station gebeurde er niets en daarna weer niets. Ik was er wel aan gewend geraakt dat er voetstappen en stemmen langs kwamen en voelde me eigenlijk steeds zelfverzekerder. De spanning had plaatsgemaakt voor opwinding en een gezonde dosis stress. Steeds als de trein wat wilder begon te wiebelen had ik het idee dat ik van deze bedden kon vallen terwijl dat onmogelijk was.

Klaarkomen deed ik daarom zonder moeite. Daarna nog een keer of zeven. Steeds minder vaak was ik me bewust van de omgeving waarin we ons bevonden. Steeds vaker vrijden we tijdens stops op de stations gewoon door. Het transpiratievocht gutste ondertussen uit mijn lichaam en uit dat van mijn vriend. Niet van de zenuwen, maar omdat het inmiddels bloedheet was geworden in de coupé. De warmte kon door de gesloten deuren en gordijnen bijna niet weg. Ik hoorde geen stemmen meer. Ik hoorde geen voetstappen meer. Het zoemen van de elektromotor was me ontgaan. Zelfs dat iemand van de medepassagiers de deur van onze cabine zou kunnen openen.

Het was ons dan ook volledig ontgaan dat de trein inmiddels op zijn plaats van bestemming was aangekomen. De laatste passagiers hadden de trein verlaten en de trein was verder gegaan naar een rangeerterrein, waar ook het personeel de trein had verlaten. Pas vroeg in de ochtend werden we door een schoonmaakploeg ontdekt, en wisten wij wat er was gebeurd. Na een bezoekje aan de Spoorwegpolitie mochten we een treinkaartje naar huis kopen. Geen goedkoop enkeltje: we waren inmiddels 800 kilometer verderop in het zuiden van Europa beland.

maandag 24 december 2018

Erotisch verhaal: "De Avondwinkel"

Het is weer zo’n nacht dat ik niet in slaap kan komen. Wat ik ook probeer; luisteren naar de radio, het lezen van een boek, in mijn kamerjas ronddolen door het huis… Niks wil lukken. Plotseling schiet me te binnen dat ik nog geen avondwandeling heb gemaakt. In de frisse avondlucht denk ik dagelijks voor het slapengaan na over wat er die dag allemaal is gebeurd. Het is ijskoud buiten. Ik zet mijn gedachten op een rijtje en maak mijn hoofd leeg. Soms vergezeld door een sigaret of wat. Ik denk na over de toekomst en heel soms ben ik in gedachten bij mijn moeder, die vier jaar geleden het leven heeft gelaten. Het ommetje geeft me rust en de broodnodige beweging. Dat zal het ei van Columbus zijn!

De wandelroute is al twaalf jaar dezelfde. Mij vallen daarom nauwelijks nog details op. Een verdwaalde kroegtijger. Een auto die op hoge snelheid zijn bestemming opzoekt. Bootjes dobberend in de Trekvaart. Lege bankjes op de kade. De stad slaapt.

Op één van de laatste bankjes zit een man die direct mijn aandacht trekt. Hij murmelt vóór zich uit en staart in de leegte. Hele gesprekken komen er uit zijn mond. Ik hoor hem wel doch is de afstand te groot om te verstaan wat hij zegt. Ik vraag me af tegen wie hij praat want er is verder niemand in zijn directe omgeving aanwezig. Ik ga naast hem zitten. Oudere man, brildragend… leeftijd van mijn vader schat ik. Ik vraag hem wat hij hier midden in de nacht doet. Hij kijkt me aan met een blik alsof ik dat niet had mogen vragen. Zijn ogen glijden langs mijn lichaam. Alsof hij me aanraakt. Na het overhandigen van een sigaret raakt hij aan de praat. Hij is hier voor zijn bedrijf. Maar het bedrijf wil maar niet van de grond komen en hij denkt erover om ermee te stoppen. Zeven jaar ligt daar, wijzend naar het water. Mijn ogen glijden langs zijn lichaam. Zijn hand met daarin de sigaret beeft. Zijn hele lichaam geeft. Ik ook. Wat hij nodig heeft is een opwarmertje. Net als ik overigens. Een borrel?

Mijn huis is niet berekend op bezoek. Niet in het holst van de nacht. Ik vraag hem zich er niet aan te storen. Zittend in de hoek van de bank steekt hij nog een sigaret op en ik overhandig hem een glas rum. Hij kijkt me vragend aan: Waarom heb ik mijn jas nog aan? Pas dan realiseer ik me dat ik mijn kamerjas heb geruild door deze manteljas. Hieronder heb ik niks aan; ik ben helemaal naakt. Dus sta ik naakt vóór hem met alleen nog laarsjes aan. De sigaret en het glas rum gaan weg en ik beland in zijn schoot. Zijn blouse gaat uit en daarna de rest van zijn kleding. We vallen op de bank. Onze tongen vinden elkaar rap. Daarna vreet hij mijn borsten één voor  één helemaal op. Zijn hoofd gaat tussen mijn benen; zijn tong tussen mijn lippen. In het volgende standje pijp ik hem totdat zijn jongeheer ervan gaat glimmen.

Hij belandt bovenop me. Ik wil wel verder. Hij mag best naar binnen. Seks is gezond, beweging is goed. Maar als hij naar binnen wil dan niet zonder regenjas om zijn inmiddels glimmende pik. Hij knikt, staat op en biedt aan in de avondwinkel hier vlakbij condooms te kopen. Ik schaam me. Tijdens het aankleden bied ik wel een miljoen keer mijn excuses aan. Als hij straks terug is dan maak ik alles goed. Hij mag dan alles met me doen, zo lang hij wil, als hij me maar geen pijn doet. Eigenlijk moet ik gaan maffen omdat om zeven uur de wekker weer gaat. Maar fuck die baan maar even. Fuck die vriend van me. Fuck de hele wereld! Hij knikt instemmend en snelt de deur uit.

De rust keert weder. Daar lig ik dan; poedelnaakt, één been op de grond en één been steunend op de armleuning en nog altijd met laarsjes aan. Tijdens een hijs aan een nieuwe sigaret staar ik naar het plafond en zet de gebeurtenissen van vannacht op een rijtje. Wat zeg ik  straks tegen mijn collega’s? Wat vertel ik mijn vriend? Hoe zou het trouwens voelen, een pik van een kerel van dik twee keer mijn leeftijd in me? Ik staar naar het horloge op het tafeltje naast me. Drie uur ‘s nachts. Mooi ding, dat horloge. Zwart, mooie wijzerplaat… Grappig eigenlijk dat ik al twaalf jaar vrijwel iedere avond hetzelfde rondje loop. Grappig eigenlijk dat ik in die twaalf jaar er nooit over heb nagedacht midden in de nacht een vreemde man op te pikken om daar vervolgens mee seks te hebben. Hopelijk komt hij snel terug zodat we het af kunnen maken. Ik kom overeind om de eerste as in de asbak te legen. Mijn hoofd maalt verder.

Grappig ook eigenlijk dat mij in diezelfde twaalf jaar is mij nog nooit een avondwinkel opgevallen.

Iemand nog een herenhorloge nodig?



zaterdag 15 december 2018

Prikkelzinnen 01/2019: "Tietenverhalen"

Tietenverhalen

Begin dit jaar ben ik er maar voor uitgekomen. Gewoon: uit de kast. Voor de draad ermee! Waarom dit leven nog langer verbergen als ik er plezier aan beleef? Dus heb ik het maar verteld. In de kroeg, op school, de sportclub, tegen mijn moeder en in mijn vriendenclub: Hup, daar ligt het en kijk maar wat je met die informatie doet. Kan mij het schelen!

Wandelend door de oude binnenstad van Haarlem zag ik hem daar twee jaar geleden zitten op een bankje langs de Haarlemmer Trekvaart. De verlaten blik en zijn houding trokken me als een magneet naar hem toe. Zijn woorden deden de rest. Ik was verkocht aan een man die mijn vader had kunnen zijn. Mijn biologische vader heeft mijn moeder, mijn zusje en mij verlaten voor een jongere bloem. Dus dacht ik: Zo vader, zo dochter. Ik begon een relatie met een kerel die mijn vader had kunnen zijn.

Als ik hem bezoek dan kleed ik me zo licht mogelijk, zodat we snel bloot zijn. Geen blouse, maar een truitje (‘s zomers een jurkje zonder beha). Als hij tijdens het vrijen zijn armen om me heen slaat dan voel ik me veilig. Als ik zijn warmte voel dan geeft me dat het idee dat ik me koningin van mijn eigen rijkje ben. Ik laat me dan ook helemaal gaan. Of we nou vrijen in de keuken waarbij hij me van achteren penetreert (eigenlijk standaard ons openingsritueel), of we op de rand van het bed zitten waarbij ik in zijn schoot zit, of liggend in de missionarishouding… hij is zo aanwezig wanneer hij zijn armen om me heen slaat en tegen me praat.

Tussen het vrijen door vertelt hij over zijn werk, zijn leven, de toestand in de wereld…. Hij corrigeert me als ik onzin spreek, doordraaf of stompzinnige ideeën heb. Of alle drie. Hij helpt me met mijn problemen. Hij vertelt me over landen waar hij is geweest, en wat hij daar heeft beleefd. Op zo’n moment hang ik werkelijk aan zijn lippen. Hij is ongelofelijk knap. Innerlijk dan. Uiterlijk kan er nog wel wat aan zijn lichaam worden gesleuteld. Maar hij weet echt alles! Als bonus spreekt hij ook nog eens vijf talen vrijwel vloeiend, dus hij helpt me met het voorbereiden op (tussentijdse) examens Engels, Frans en Duits.

Tijdens het vrijen verleidt hij me met zachte lieve  woordjes. Hij speelt met mijn tieten en vertelt erover. Ze zijn zo mooi, rond en vol… en ze wiebelen lekker. Niet mijn woorden. Zijn bevindingen. Terwijl hij met mijn tieten speelt fluistert hij het ene na het andere verhaal over mijn tieten. Niet eens echt ordinair, of zo. Wel altijd persoonlijk; Terstond krijgen ze een eigen identiteit en maken hun eigen avonturen mee. Het verhaal heeft geen begin en geen einde. Alles wat ik kan doen is hem terugbetalen met hijgen, puffen, strelen over zijn lichaam, pijpen en mijn lichaam helemaal aan hem geven. Ik ben helemaal verlamd als hij tijdens het vrijen over mijn tieten praat. Ik ben helemaal weg.

Zijn verhalen klinken poëtisch. Alsof Wiliam Schakespeare uit zijn graf is opgestaan en met mij vrijt. Zijn woorden rijmen zelden maar de prachtige volzinnen sluiten naadloos op elkaar aan. Maar het is vooral de toon waarop hij de woorden uitspreekt. Eigenlijk praat hij niet; hij zingt. Ik zou zo snel geen lied weten waarmee dat te vergelijken is en misschien moet dat ook zo blijven. Die zacht kreunende toon in mijn oor en tegelijkertijd het gevoel van zijn jongeheer in mij helpen me bij het ontwikkelen van mijn orgasme. Het vrijen met hem is al een erotische dans op dito muziek. Soms valt hij stil en dan begin ik zelf maar. Op de vraag wat hij van mijn tieten vind komt er weer een heel verhaal uit waarmee ik weer een tijdje zoet ben.

Hij is de derde man in mijn korte leven waarmee ik seks heb. Geen van zijn voorgangers konden tijdens het vrijen (zulke) erotische verhalen vertellen. Voor zover ik in mijn vriendenclub heb kunnen peilen zijn de heren altijd als eerste klaar met hun daad. De vrouw doet dan alsof ze klaarkomt. Mijn vriendinnen zijn jaloers als ik vertel over zijn verhalen over mijn tieten. Ik kom vrijwel altijd als eerste klaar. Hij moet dan nog in me klaarkomen. Maar ik laat hem gaan; ik vind het niet erg.

 Ik heb hem wel eens gevraagd om die verhalen op te schrijven. Ik vind ze geweldig. Maar dat weigert hij. Zelfs niet als ik hem foto’s stuur van mijn tieten, of selfies van mijn naakte lichaam. Schrijf het zelf maar op, is dan zijn antwoord.

En weet je: Ik denk dat hij nog gelijk heeft ook.



Op 16 januari 2019 is de volgende Prikkelzinnen, de feedback bijeenkomst van het schrijverscollectief EroScripta. Het thema deze keer, 'talk to me dirty' werd ik geïnspireerd door de wekelijkse korte verhalen op de website van Viva. Hier schrijven (jonge) vrouwen over hun wandeling buiten de gebaande paden van het seksleven. Geniet ervan! Commentaar? Graag hieronder vermelden, of stuur een mail naar hqeuitgevers@gmail.com (of kom op 26 januari 2019 ook naar Utrecht!).

Hotel vol Verlangens is een erotische vertelling in dagboekvorm over het maken van keuzes. Het is vloeiend geschreven, stijlvol en met een eigentijdse blik op de maatschappij waarin we leven. Het is een treffend, helder en beeldend verhaal over een groep vrouwen, die graag dat ene stapje extra wil zetten, maar waarbij de durf ontbreekt. Onbewust hangen deze vrouwen zich op aan de enige man in het gezelschap. Niet omdat hij er goed uit ziet of veel geld heeft, maar vanwege zijn levensstijl.

'Hotel vol Verlangens' is een geregistreerde merk- en handelsnaam van HQ/e